“Het voelde als thuiskomen”

 “Het voelde als thuiskomen”

In het knusse en verrassend ruime appartement van mevrouw Bakkers klinken vrolijke vogelgeluiden. “Dat is de klok”, vertelt ze lachend terwijl ze naar de muur wijst. Sinds april 2022 woont ze in De Prinsemarij. Ze voelde zich meteen thuis en geniet van alle activiteiten. “Kaarten maken, koffie drinken, bingo, snackmiddag. Ik hou wel van gezelligheid!”

Mevrouw Bakkers woonde zelfstandig in haar huurwoning in Papendrecht, tot ze ziek werd en in het ziekenhuis behandeld moest worden. Daarna  revalideerde ze in De Prinsemarij. “Ik werd met de brancard naar binnen gebracht en voelde mij meteen thuis. De appartementen zijn mooi groot en er is veel te doen.”

Wens om te blijven

Tijdens haar revalidatieperiode wilde mevrouw Bakkers eigenlijk al in De Prinsemarij blijven wonen. Ze vroeg een indicatie aan voor de Wet langdurige zorg (Wlz), maar die werd afgewezen. “Ik was nog te zelfstandig.” Toen ze hoorde dat een buurvrouw zonder een WLZ indicatie, maar met thuiszorg van Salios een appartement van De Prinsemarij huurde, besloot ze dat ook te onderzoeken.

In de tussentijd keerde ze terug naar haar woning in Papendrecht. Dat bleek lastig. “Ik kon de trap niet meer op of af en mijn bed stond in de woonkamer.” Gelukkig was dat van korte duur: na een paar weken was het al mogelijk om te verhuizen naar een appartement in De Prinsemarij. “Dat was heel fijn. Het voelde als thuiskomen, want ik kende de mensen en activiteiten al.”

Actief meedoen

Bijna elke dag neemt mevrouw Bakkers deel aan een activiteit. Op maandag kaarten maken, dinsdag koffie drinken en bingo, woensdag knutselen, donderdag tekenen, schilderen en soms wordt er gebakken. Op vrijdag is het snackmiddag. “De muren praten niet terug, dus ik vind het leuk om mee te doen. In het weekend zijn er geen activiteiten. Dan is het soms wat stil en eenzaam.”

Mevrouw Bakkers probeert zoveel mogelijk zelf te doen. Ze stofzuigt haar appartement nog zelf, maar voor andere huishoudelijke taken komt de huishoudelijke ondersteuning wekelijks langs. En zelf koken? Daar heeft mevrouw Bakkers geen zin meer in. “Elke middag eet ik beneden met drie medebewoonsters. Dat is gezellig.”

Tevreden

Ook over de thuiszorg is mevrouw Bakkers positief. “Op de oneven dagen helpen ze me met douchen en aankleden. ’s Avond doen ze mijn kousen en schoenen uit.” Toch houdt mevrouw Bakkers graag de regie. “Ik probeer zoveel mogelijk zelf te doen. Ik wil niet afhankelijk zijn. Maar ik ben heel blij met de hulp die ik krijg.”